ประวัติความเป็นมาของสังฆมณฑลนครราชสีมา

ภาคที่ 1  การริเริ่มเบื้องต้น (โดยสังเขป)

ย้อนกลับไปสมัย 300 กว่าปีก่อน

​

1. ที่กรุงโรม

    ตั้งแต่ศตวรรษที่ 15 ของคริสตศาสนา (ปี ค.ศ.1400/พ.ศ.1943 ขึ้นไป) ประเทศสเปนและประเทศโปรตุเกสเริ่มกลายเป็นประเทศมหาอำนาจทางทะเล “นักเดินเรือ” ของประเทศทั้งสองนี้ เช่น คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส ได้ค้นพบดินแดนใหม่ๆ ที่ห่างไกล ทั้งในทวีปอเมริกาและทวีปเอเชีย

    พระสันตะปาปาอเล็กซานเดอร์ ที่ 6ในสนธิสัญญาเมืองตอร์เดอซิลลัส (TORDESILLAS)(7 มิถุนายน ค.ศ.1494/พ.ศ.2037) ได้มอบการแพร่ธรรมในดินแดนห่างไกลเหล่านี้ให้อยู่ในความดูแลของกษัตริย์สเปนและโปรตุเกส เพราะสันตะสำนักไม่มีเรือและไม่มีงบประมาณเพียงพอเพื่อส่งพวกมิชชันนารีไปในประเทศมิสซังและช่วยงานก่อสร้างวัด และอารามต่างๆ ในเขตมิสซังใหม่ๆ นี้ ฝ่ายโปรตุเกสเรียกการผูกขาดในการแพร่ธรรมนี้ว่า  “ปาโดรอาโด” ( PADROADO) หมายถึง ระบบสิทธิอุปถัมภ์โปรตุเกสทางฝ่ายสเปนเรียกว่า“ปาโตรนาโต”แต่ต่อไปไม่นานการเมืองและการค้าได้แทรกแซงเข้าไปในการแพร่ธรรมศาสนาอย่างน่าเสียดาย

    สันตะสำนักจึงเห็นว่าจำเป็นต้องนำการแพร่ธรรมในดินแดนใหม่ๆ และห่างไกลนี้ให้กลับคืนมาเป็นภาระหน้าที่ของพระสันตะปาปาโดยตรง เพราะเหตุนี้ในปี ค.ศ.1622/พ.ศ.2165 พระสันตะปาปาเกรโกรีที่ 15 ได้ก่อตั้งสมณกระทรวงเผยแพร่ความเชื่อ “PROPAGANDA FIDE” (โปรปากันดา) ซึ่งภายหลังสภาสังคายนาวาติกันที่ 2 ได้เปลี่ยนชื่อให้ใหม่ว่า “สมณกระทรวงประกาศพระวรสารสู่ปวงชน”